Jak kiedyś po Pieninach chadzano – Skalna Perć
Dawniej Skalna Perć była jednym z niewielu górskich szlaków w Pieninach. Obecnie w Pieninach Właściwych mamy klika szlaków: Niebieski – najdłuższy idący grzbietem Pienin Właściwych i Małych, dwa zielone jeden z polany Kosarzyska do Sromowiec Niżnych, drugi między Burzaną (wraz z krótkim trawersem Czertezia) i Sosnowem, jeszcze jeden czerwony biegnący spod Trzech Kopcy w kierunku Chochołowa.
Często chodząc z grupami po Pieninach wspominam fantazję pierwszych górołazów, który przyczyniali się do rozwoju turystyki. Tworzyli szlaki w miejscach, ukazujących Ich swoistą fantazję, miejscach wyjątkowych i urzekających, których nie mało w Pieninach. Jednym z takich szlaków była Skalna Perć- jedyny szlak w Pieninach ze sztucznymi ułatwieniami.
Skalna Perć z prawie stuletnią historią
Skalna Perć to szlak, który wiódł ze schroniska im. Henryka Sienkiewicza („Gospoda Pienińska”) położonego na przeł. Przechodki Wielkie („Polanka Potulickiego”) na Zamkową Górę. Szlak wytyczony został w latach 1925-26 przez ks. Walentego Gadowskiego. Wiódł on z Przechodek Wielkich północnym brzegiem Dunajca pod Sokolicą do ujścia Pienińskiego Potoku. Następnie doliną potoku przez polanę Szeroka do tzw. Skalnej (Żelaznej) Bramy w górę „Pienińskim Zawratem” przez Dolinę Jaworową do Zamku Pienińskiego.
Był oznakowany dwoma kolorami. Do ujścia potoku zielonym i ten odcinek ks. Gadowski nazwał Skalną Percią, a następnie czerwonym, gdy łączył się ze szlakiem schodzącym z Sokolicy. Posiadał zabezpieczenia z postaci metalowych łańcuchów, barierek i kutych w skale stopni. Był czynny do 1934 roku, zlikwidowano go ponieważ przebiegał przez tereny ściśle chronione przez Pieniński Park Narodowy.
„Obskurne” schronisko sprzedano w 1937 roku PPN-owi za 2 tys. zł. a następnie uległo likwidacji na podstawie uchwały PPN. Szlak zastąpiła założona 1927 roku „Skalna Perć”.
Dawnym niebieskim na Wylizaną
Niemniej ciekawym szlakiem w Pieninach był szlak niebieski wiodący grzbietem Bystrzyka. Bystrzyk już w drugiej połowie XIX w. był licznie odwiedzany. W 1928 roku ks. Walenty Gadowski wyznakował go od Dunajca zachodnią granią na szczyt Wylizanej następnie czubami w górę w stronę Bystrzyka. Była możliwość również wyjścia na Białą Skałę, gdyż szlak był również na nią wyznakowany. Szczyt Bystrzyka 704 m.n.p.m. znajduje się przy słupku granicznym II/92. Określa się że szlak został nieodnowiony po II wojnie światowej lub w roku 1954. Wycieczka czubami była niebezpieczna, dlatego należało zachować ostrożność, szczególnie w górnej części.
Więcej o obecnych szlakach w Pieninach przeczytacie na strojnie Pienińskiego Parku Narodowego
https://www.pieninypn.pl/pl/990/0/szlaki-turystyczne.html
Wynajmij przewodnika
Jeśli chcecie wybrać się na pienińskie szlaki z doświadczonym przewodnikiem – zapraszamy do skorzystania z naszej oferty na stronie karpackadusza.pl/wynajmij-przewodnika